“เบื่อมาก มีแม่ที่ขอแต่เงิน” อยากให้คนเป็นลูกได้ อ่านผู้ให้กำเนิดลูกๆขึ้นชื่อว่าแม่แล้ว เรื่องของพระคุณแม่นั้น ก็หาที่เปรียบเทียบไม่ได้ ยิ่งกว่าท้องฟ้ามหาสมุทรนั่นเอง ฉะนั้น ไม่ว่าเรา
จะตอบแทนพระคุณท่านอย่างไร ก็ไม่มีวันทัดเทียมกับพระคุณ ที่ท่านทำให้เราเกิดมาได้ อย่างเรื่องต่อไปนี้ที่อยากจะฝากให้เป็นข้อคิด กับใครหลายๆคน ที่ยังมีความคิดแบบนี้อยู่ จะได้
เปลี่ยนความคิดเสียทีนะมีชายหนุ่มคนหนึ่ง เพิ่งเป็นเศรษฐี ด้วยลำแข้งตัวเองเมื่อไม่กี่ปีก่อนมารดาของเขา สิ้ น บุ ญ ที่บ้านนอก เขาไปร่วม ง า น ศ พ ทั้งๆ ที่เขาไม่ชอบคุณแม่เลย
เพราะคุณแม่ของเขาเอาแต่ ขอเงินจากเขา เดือนไหนที่เขาไม่ได้ส่งเงินกลับบ้าน แม่ของเขาจะโทรมา เปิดปากก็ ด่ า ข โ ม งโ ฉ งเ ฉ ง เป็นแม่ประเภทที่เอาแต่เงินจริงๆ ยิ่งรวยมากขึ้นเท่าไร
แม่ก็ยิ่งขอเงินมากขึ้น เท่านั้นแต่เมื่อกลับถึงบ้าน เขาก็ยังอดร้องไห้โฮไม่ได้ เพราะเขายังตะขิตตะขวงใจ ที่ต้องไปทำงานไกลๆ ไม่ได้อยู่ดูแลคุณแม่ แม้จะเป็นแม่ที่ ”เอาแต่เงิน” เขาก็ยัง
อดรู้สึก ติดค้างคุณแม่ไม่ได้หลังง า น ศ พ ก่อนที่เขาจะกลับ พี่ใหญ่ของเขาได้ ยื่นซองเล็กๆซองหนึ่งให้เขาบอกว่าคุณแม่สั่งนักสั่งหนา ว่าต้องมอบให้เขา เขาเปิดซองออกอย่างระมัดระวัง
ในนั้นมีสมุดเงินฝากธ น าค า รเล่มหนึ่ง และ จดหมายฉบับหนึ่ง สมุดเงินฝากเป็นชื่อของเขา มีเงินฝากเป็นหลาย สิบล้านบาท ในจดหมาย เขียนว่า…“ลูกชายในบรรดาลูกๆ ของแม่ คนที่ทำให้
แม่กังวลมากที่สุด คือลูก ตั้งแต่เล็กลูกไม่ขยันเรียนหนังสือ สุ รุ่ ย สุ ร่ า ย แถมใจกว้างกับเพื่อนฝูง พอลูกจะขอมาสู้ในเมืองหลวง แม่ก็กังวลเพียงว่าลูกจะ ตก ระ กำ เป็น ไ อ้ จ ร จั ด ดังนั้น แม่จึง
บังคับให้ลูกส่งเงินกลับมา ให้แม่ทุกเดือน เพื่อจะได้ก ร ะตุ้ นให้ลูกไปหาเงินให้มากขึ้น ในขณะเดียวกันก็เป็นการช่วยลูก เก็บเงินอีกทางหนึ่ง เงินที่ลูกให้แม่ แม่ไม่ได้ใช้แม้แต่แดงเดียว
พี่ชายของลูกดูแลแม่ดีอยู่แล้วตอนนี้ ลูกเอาไปใช้ให้คุ้มเถิด ”พออ่านจบเขาทรุด ลงบนพื้น ทรุด อยู่เช่นนั้นเป็นนานๆถ้ายังมีพ่อแม่อยู่ ก็แค่ทำหน้าที่ลูกให้ดีที่สุด อย่าทำอะไรที่จะรู้สึก
เสียใจภายหลังก็พอ
ขอบคุณที่มา : p o s t s r e a d.
