เมื่อสมัยที่ คานธียังเรียนอยู่ที่อังกฤษ อาจารย์ไม่ชอบคานธี จึงมักจะพูดเสียดสี ให้เขาอับอายตลอดเวลา
เขามักจะโดนอาจารย์ บางคน ดูถูกเพราะว่าเขาเป็นคนเอเชีย และยังมีผิวสีจึงทำให้เข้ากับอาจารย์บางคน
ไม่ค่อยได้ วันหนึ่ง..คานธีไปกินข้าวที่โรงอาหาร และเดินไป เพื่อจะนั่งร่วมโต๊ะกับอาจารย์แต่อาจารย์กลับเอ่ยขึ้นมา
ว่า…“คานธีเธอรู้ใช่ไหม ว่าหงส์กับหมา กินข้าวด้วยกันไม่ได้น่ะ”คานธีนิ่งไปพักหนึ่งและเขาก็นึกอะไรขึ้นมาได้
เขาจึงตอบกลับอาจารย์ไปว่า… “ได้ครับ งั้นผมจะบินไปกินที่อื่นก็ได้ครับ” พร้อมกับถือจานข้าวลุกไปอีกโต๊ะหนึ่ง
อาจารย์โกรธคานธีมาก ที่แอบเปรียบตัวเองเป็นหมา จึงคิดจะหาทางเอาคืน ในระหว่างที่อยู่ในชั้นเรียน
อาจารย์จึงได้ตั้งคำถามกับคานธีต่อหน้าเพื่อนคนอื่น เพื่อหวังให้คานธีต้องอับอาย อาจารย์ถามคานธีว่า…
“ถ้ามีกล่องอยู่ 2 ใบกล่องหนึ่งใส่ความรู้ไว้ อีกกล่องใส่ความร่ำรวยเป็นเธอจะเลือกกล่องไหนคานธี”
คานธีจึงตอบไปว่า..“ผมเลือกความร่ำรวยครับ” อาจารย์ได้ฟังคำตอบก็ยิ้มเย้ย พร้อบกับพูดว่า..
“ถ้าเป็นอาจารย์จะเลือกกล่องความรู้นะ” คานธียังนิ่งอยู่…แล้วก็นึกอะไรขึ้นได้จึงตอบกลับไปว่า..
“ใช่ครับเพราะคนเรา ก็ต้องอยากได้ในสิ่งที่ตัวเองไม่มีอยู่แล้วครับ”เมื่ออาจารย์ฟังคำตอบ.ก็ยิ่งเพิ่มความโกรธ
มากกว่าเดิม แต่ก็ได้แค่เก็บไว้ในใจ วันต่อมา อาจารย์ตรวจข้อสอบ แต่คานธีกลับทำถูกหมดทุกข้ออาจารย์ไม่รู้จะทำยังไง
จึงได้เขียนใส่กระดาษคำตอบ ของคานธีว่า “ไอ้งั่ง”เมื่อคานธีได้รับกระดาษคำตอบคืน ก็ตกใจกับสิ่งที่อาจารย์ ทำ
เขานั่งคิดสักพัก แล้วก็เดินไปหาอาจารย์พร้อมกับบอกว่า… “อาจารย์ครับอาจารย์ เซ็นชื่อแล้ว แต่ลืมให้คะแนนผมครับ”
หากเป็นผู้ที่ต้องถูกกระทำ อยู่ตลอดเวลา การตอบโต้ก็ไม่ใช่เรื่อง แ ย่ ..เสมอไปแต่เราสามารถ เลือกวิธีที่จะตอบโต้ได้
โดยไม่ต้องใช้กำลัง หรือทำให้เกิดเรื่องใหญ่โตใช้ไหวพริบที่ดีตอบโต้กลับเพื่อให้เขาสำนึกบ้าง ก็ไม่ แ ย่ …นะ
ก็เหมือนกับ “คนที่ปาโคลน ใส่คนอื่น มือของเขามักจะเปื้อนก่อนเสมอ” ฉันใดก็ฉันนั้น
ขอบคุณที่มา : b o a r d.p o s t j u n g
