บางคนอวดรวยทางโซเชียลทุกวัน แต่ควักออกมาซื้อของให้พ่อแม่ไม่ได้

เรื่องของการอวดรวย เป็นอะไรที่เราพบเจอกันบ่อยมากในสังคมทุกวันนี้

โดยเฉพาะอย่างยิ่ง ในโลกโซเชียลที่เวลาได้อะไรมาใหม่ ไม่ว่าจะเป็นนาฬิกาใหม่

รถใหม่ กระเป๋าแพงๆ ใบใหม่ ก็ต้องถ่ายรูปมาอวดเพื่อนในโลกโซเชียลเสมอ

อยากจะให้คนที่ได้เห็นนั้น รู้ว่าเรารวย เรามีเงินเยอะ เขาจะได้ชื่นชมเรา ยกย่องเรา

เหมือนเอามายกฐานะตัวเองให้สูงมากขึ้นคนที่อวดรวยที่เราเห็นกันส่วนใหญ่นั้น

มักจะไม่ได้รวยจริงเหมือนอย่างที่เราคิด เพราะบางครั้งของที่ได้มานั้น

ก็เป็นเงินที่ต้องไปหยิบยืม หรือไปเป็นหนี้มาก่อน ถึงจะได้ของที่ต้องการ

มาครอบครอง ซึ่งบางครั้งการได้มาลักษณะนี้ มันก็ไม่ได้ทำให้คนที่ครอบครอง

มีความสุขมากเท่าไหร่ หลายคนก็อาจจะชื่นชมเราบ้าง เมื่อเห็นเราใช้ของแพง

ของมีราคา แต่ถ้าเราได้มา แล้วมันเป็นทุกข์ ก็ไม่ควรจะมีมันดีกว่า

ดูเหมือนเราจะมีเงิน..แต่ควักออกมาซื้อของให้พ่อไม่ได้

ดูเหมือนเราจะมีเงิน..แต่หมดไปกับสิ่งที่พ่อแม่ไม่เคยได้ใช้

ดูเหมือนเราจะมีเงิน..แต่ไม่เคยหล่อเลี้ยงหัวใจของพ่อแม่

ดูเหมือนเราจะมีเงิน..แต่กลับเลี้ยงดูพ่อแม่ไม่ไหว

ดูเหมือนเราจะเก่ง..แต่เก่งกับการตะคอกใส่พ่อแม่

ดูเหมือนเราจะเก่ง..ลงกับคนอื่นไม่ได้ ก็หาเรื่องทะเลาะกับพ่อแม่

ดูเหมือนเราจะเก่ง..อดทนกับคนอื่นได้ แต่กับพ่อแม่อดทนไม่ได้

ดูเหมือนเราจะเก่ง..จ้างคนอื่นได้ แต่กับพ่อแม่เป็นดั่งคนรับใช้ ที่ไม่ได้เงินเดือน

ดูเหมือนเราจะสูงส่ง..อยู่นอกบ้านใช้เงินเหมือนพิมพ์แบงก์เองได้ แต่ไม่เคยหยิบยื่นให้พ่อแม่

ดูเหมือนเราจะสูงส่ง..ชื่นชมครอบครัวคนอื่นไม่ขาดปาก แต่ปรักปรำครอบครัวตนเองว่าไม่ดี

ดูเหมือนเราจะสูงส่ง..พ่อแม่ทนทุกข์เพื่อลูกได้ แต่พอเราเจอความลำบากเพียงนิดหน่อยก็ละทิ้งท่าน

ดูเหมือนเราจะสูงส่ง..ยกมือไหว้คนอื่นไปทั่ว แต่รังเกียจพ่อแม่ของตนเอง

พ่อแม่ให้กำเนิดชีวิตอันล้ำค่า ทนทุกข์เลี้ยงดูจนเติบใหญ่ ยินยอมประหยัดกินประหยัดใช้

มีอะไรดีๆ จะนึกถึงลูกเป็นอันดับแรก ยินยอมอดสูใจตนเอง แต่ไม่ยอมให้ลูกได้อับอาย

รักโดยปราศจากเงื่อนไข ปราศจากความเห็นแก่ตัว พระคุณบุพการี ตราบชั่วชีวิตนี้ก็ชดใช้ไม่หมด

ขอบคุณที่มา : นุสนธิ์บุคส์