แม้พ่อแม่จะมีเงินมากมาย ก็ไม่สามารถซื้อสมองดีๆให้ลูกไม่ได้

วันนี้เราอยากที่จะพาเพื่อนๆ ไปเรียนรู้ข้อคิดการเลี้ยงลูกกับบทความ พ่อแม่มีเงินทองมากมาย ก็ไม่สามารถซื้ อส ม อ งที่ดีให้กับลูกได้ ไปดูกันว่าทำไมพ่อแม่ถึงไม่สามารถซื้อส ม อ ง

ที่ดีให้กับลูกได้เข้าใจว่าทุกวันนี้การศึกษา คือ อนาคตความหวังที่จะช่วยพลิกโอกาส ให้ลูกคุณมีอนาคตที่ดี หลายๆ ครอบครัวจึงทุ่มเททุกสิ่งที่มีทั้ง เงิน และ เวลา แลกกับการให้ลูก

ได้เรียนโรงเรียนดีๆ มีราคาสูงค อ สติวสอนพิเศษต่าง ๆ มากมาย จนลืมไปว่า ควรพัฒนาทักษะด้านอื่น ควบคู่กันไปด้วย ตอนที่ลูกอายุได้ 2 ขวบ เราส่ งลูกเข้า เนอสเซอรี่ หมดค่าใช้จ่าย

ไปปีละ 8 หมื่น เพียงแค่คิดว่า กลัวจะพัฒนาไม่ทันเพื่อนเรียนไม่ทันเพื่อน กลายเป็นส่งลูกไป ติด หวัด ที่โรงเรียน เพราะวัยนี้ ภูมิต้านทานยังไม่แข็งแรงพอ ไหนจะเสี่ ย งที่จะต้องเจอกับ

พี่เลี้ยงที่ไม่ดี สอนแบบผิ ดๆ อีก กลายเป็นพฤติกรรมตัว อย่าง ที่ซึมซับมาโดยไม่รู้ตัว เมื่ออนุบาลยันประถม เราจัดเต็ม ทั้งใน นอกหลักสูตร ต้องกวดวิชาเพื่อเตรียมสอบเข้า ป.1 และเสริม

ด้วยคณิตศาสตร์ ว่ายน้ำไวโอลินอังกฤษ จีน ฯลฯ กลัวลูกจะไม่เก่ง กลัวจะน้อยหน้าข้างบ้านหารู้ไม่ว่าจิตนาการต่างหาก คือสิ่งที่สำคัญที่สุด ที่จะนำพาให้ลูกคุณเติบโตขึ้น ไปเป็นผู้ใหญ่

ที่ประสบความสำเร็จได้ในอนาคตแต่คุณกำลัง บังคับให้เรียนโน้นทำนี่ฝึกนั่น เป็นการปิดกั้นพัฒนาการในด้านการ จินตนาการ และการฝึกคิดไปโดยอั ตโนมัติ เรากลัวว่าลูกจะไม่เก่ง แต่

ไม่เคยถามความรู้สึกของลูกจริงๆ ว่าเขาฝันอยากเป็นอะไร หรือ เพียงแค่เพราะเราแค่ยัดเยียดความฝัน ที่เราทำไม่สำเร็จ ความล้มเหลวที่เราทำให้พ่อแม่ผิดหวังไปไว้ที่ลูก ให้เป็นคนที่

ประสบความสำเร็จ เพื่อมาชดเชย ปมความล้มเหลวในอ ดีตของเราพอถึงมัธยมอมเปรี้ยวคราวนี้หนักเลย เพื่อที่จะสอบได้คะแนนดีๆ เพื่อเข้ามหาลัยดีๆ ได้ เรียนพิเศษทุกเย็น หลังเลิกเรียน

เสาร์ อาทิตย์ จัดเต็มวัน ปิดเทอมไม่มีพัก ส่งลูกเรียนซัมเมอร์ยุโรป ออสเตรลีย บางทีลูกไม่อยากไปแต่พ่อแม่นี่แหละ อยากให้ไปบางบ้านหมดเงินปีละ 6-7 แสน เพียงเพื่อ ให้ลูกได้เรียน

ในสิ่งที่คิดว่าดีแต่ไม่รู้ดีจริงไหม ยังไม่ทันเข้ามหาลัยกดไปเป็นสิบล้าน ถึงวัยทำงานคือโลกแห่งความเป็นจริง พอลูกเรียนจบก็คาดหวังว่าลูกฉันเลี้ยงมาอย่างพิเศษใส่ไข่ เพิ่มข้าว ดังนั้น

จะจ้างลูกฉัน มันต้องแพงกว่าสิ นี่ส่ งเรียนไปสิบกว่าล้านเลยนะ ปัญหาคือคุณค่าของใบปริญญาพ่อแม่ กับนายจ้างมองไม่เท่ากันพ่อแม่ช าวไทยตีค่าใบปริญญาลูกรักสูงมาก เพราะเราอยู่ใน

ก ระบวนการจ่ายเงินจริง ด้วยราคาสูงอย่างยากลำบาก ยาว นาน 20 ปีนายจ้างกลับตีค่าไม่สูงเท่าพ่อแม่ กลับมีคำถามใหญ่ ๆ 3 คำถาม คือ 1 ลูกคุณทำอะไรเป็นบ้าง 2 ลูกคุณเคยทำอะไร

สำเร็จมาบ้าง 3 ลูกคุณจะมาสร้างความสำเร็จอะไรให้ที่นี่ อ ย่ า ลืมว่ายุคนี้ คือยุคที่เปิดกว้าง คนอินเดีย พร้อมบิน มาทำงานที่ กทม. เขียนโปรแกรมเก่ง ยังกับคลอ ดออ กมาจากคอมพิวเตอร์

แถมขยันขันแข็ง ยังกับหุ่น ย นต์ คนฟิลิปปินส์ อินโด มาเลย์ พร้อมจะบิน มาทำงานที่กรุงเทพ พวกเขาเก่งภาษาอังกฤษ ลอจิกดี คุมงานเป็นหัวหน้าโปรเจคต์ พรีเซนต์ดี ไม่แพ้ฝรั่งคนจีน

ไม่ต้องพูดถึง ความขยันอ่ าน ขยันขายของขยันพบลูกค้าใจสู้มากไม่ยอมแพ้ง่ายๆโดนด่า ไม่ยุบพวกนี้ คือยอดเซ ล ล์แ ม น แต่ กับคนไทยปริญญามหาลัยมันเริ่มจะเบลอ ๆ ไม่ศักดิ์สิทธิ์

เหมือนรุ่นพ่อแม่แน่นอนว่า ย่อมมีบางคนได้ไปต่อเจริญรุ่งเรืองโกอินเตอร์ แต่ก็มีจำนวน มากที่แป้ตั้งแต่อายุยังน้อย ความเห็นส่วนตัวผม ถ้าพ่อแม่ช าวไทย ส่วนหนึ่งที่ล งทุ นกับการศึกษา

ลูกด้วยเงินจำนวน มากๆ ลองปรับแนวคิดสักเล็กน้อย ลองประหยัดเงินบางส่วน แล้วนำเงินก้อนเดียวนี้ เริ่มทำธุรกิจให้ลูก ในช่วงปิดเทอมให้ลูกได้ใช้ความพย ายาม ลองผิดลองถูก ริเริ่ม

สร้างสรร เป็นผู้ประกอบการ ในยุคสมัยที่ อาชีพการงานไม่เป็นใจในอนาคตอีก 10-15 ปีข้างหน้า ลองเผื่อ เวลาจากการศึกษาที่จัดเต็ม เกินไป ให้เขาได้ลองริเริ่ม เรียนรู้ ลองเขียนหนังสือ

ลองเขียนโปรแกรมสร้างแอพลองdesign รับงานแปล ลองข า ยของ ลองลงทุน ฯลฯ จนท้ายที่สุด ได้ลองหาเงินด้วยตัวเองให้ได้ ก่อนที่ จะเข้าเรียน มหาลัย ถ้าเขาสามารถส่ งตัวเองเรียนได้

หรือ มีรายได้มาแบ่งเบาภาระเรื่องค่าศึกษาได้บ้าง อันนี้จะช่วยพัฒนาเขาได้ ไม่แพ้การศึกษาในระบบที่แสนแพง พ่อแม่ได้ภูมิใจ ลูกได้ฝึก ภูมิต้านทานและความแกร่งเพราะ เงินเพียง

อย่างเดียวไม่สามารถซื้อ ส ม อ งให้ลูกคุณได้ ซึ่งหมายถึง ส ม อ ง จริงๆ ไม่ใช่คะแนนสอบที่สูงลิ่ว แต่คิดอะไรเองไม่ได้ เริ่มต้น ทำอะไรเองไม่เป็น อันนั้นไม่ได้เรียกว่า ฉลาด แต่เรียกว่า

ท่องจำเก่ง แล้วนำไปทำข้อสอบได้ มันคงจะดีกว่านี้ สำหรับลูกคุณถ้า ทั้งเก่ง ในข้อสอบ และเก่งในทักษะชีวิตจริง

ขอบคุณที่มา นิ้วโป้ง /F u n d a m e n t a l  VI