
เจ้าของร้านทอง… ใส่ทองเส้นเท่าหนวดกุ้ง แต่ลูกจ้าง… (บางคน)ทั้งหมดที่มีในชีวิต ขนมาผูกไว้ที่แขนแขวนที่คอหมด
เจ้าของโชว์รูมรถ… ขับมอไซค์คันเก่าไปซื้ อ ส้มตำหน้าปากซอย แต่ลูกจ้าง… (บางคน)จะทำทุกวิถีทางเพื่อประกาศให้โลกรู้ว่ามีรถหรูขับ
เจ้าของกิจการ… ตื่นตี 5 มาเปิดร้าน ทำงานเก็บร้าน นอนอีกที4-5ทุ่ม แต่ลูกจ้าง… (บางคน)ตื่น 8 โมงเลิก 5 โมงเย็นบอก…“ลำบาก”
เจ้าของเขียงหมู ขายได้วันละหมื่น เก็บทุกบาทอย่างดีใส่ไว้ตู้เซฟ สิ้นเดือนรีบเอาเข้าแบงค์ แต่ลูกจ้าง… (บางคน)มีเงินแสนก้อนเดียวในชีวิต
เอามาวางเรียง ถ่ายรูปโช ว์ลงโซ เ ชี่ยล ให้โลก (โ จ ร)รู้..ว่ากูมี
เฮียขายส่งอะไหล่รถทั่วจังหวัด มีกิจการหลายสิบล้าน กินข้าวแกงข้างบ้ า น กับกาแฟ 7-11 แต่ลูกจ้าง… (บางคน)ของอาเฮีย ซื้ อกาแฟ
แก้วละสองร้อย เพื่อถ่ายรูปอัพลงเฟ สแล้วมาบ่นกับเฮียว่า… ปลายเดือนไม่มีเงินซื้ อ ข้าวกิน ขอเบิกล่วงหน้า
เศรษฐีร้านขายส่ง สอนให้ลูกทุกคนทำงานหารายได้พิเศษเพื่อมีเงินเก็บ ไปซื้ อ ของฟุ่มเฟือยที่อย า กได้เอง
ถัดไปข้างบ้ าน ส่งลูกเรียนกรุงเทพ ลูกบ่นอย า กได้โทรศัพท์ใหม่ รีบรูดบัตรซื้ อ ให้
เจ๊ร้านขายส่งปลาทะเล ในตลาดแห่งนึง ขายได้วันเป็นล้าน เจ้าของใส่เสื้อห่านคู่ตัวไม่ถึงร้อยมาแผง แต่ลูกจ้าง… (บางคน)ใส่เสื้อแบร น ด์
ห้างราคาหลักพันมาทำงาน
“อ่ านจบคุณอาจค้านว่า…” ความสุขคนเรามันไม่เหมือนกันปะว่ะ…? คนเราหาเงินมาแล้วไม่ใช้เพื่อให้ตัวเองมีความสุข แล้วจะหาไปทำไม…?
ผมก็จะตอบกลับไปว่า… “รวยแล้ว” จะใช้ชีวิตยังไงก็ได้ แต่ถ้ายัง “จน” อยู่จะใช้ชีวิตยังไงก็ได้ (ไม่ได้…!) ผมจุก… เพราะมันจริงถ้ายังไม่รวย…
ไม่มีสิทธิ์ใช้ชีวิตยังไงก็ได้…!!
เพราะสุดท้าย…ความอวด ติดหรู จมไม่ลง… มันจะตกเป็นภาระต่อในคนรุ่นหลัง เหนื่อยหรือยังชีวิต…จอมปลอม? ชีวิตที่ต้องสร้างภาพ ถ่ายรูป
อัพลงเฟ ส ว่า…ตัวเองหรู ว่าตัวเองมี แต่หารู้ไม่ว่าเบื้องหลังกว่าจะได้มา ต้องเป็นหนี้แค่ไหน ถ้าคิดเป็นชีวิตก็เปลี่ยนไปในทางที่ดีขึ้นได้
ถ้าคิดไม่เป็น…ก็จงอยู่แบบเดิมต่อไป
ขอบคุณที่มา : T h e a m a z i n g l i f e