อย่ายั ด เยี ย ดสิ่งที่เราคิดว่า “ดี”… ให้แก่ “คนที่เขาไม่ต้องการ”
คนไม่รู้เรื่อง ถึงเราจะพูดจน ต า ย เขาก็ไม่เข้าใจ คนที่คิดไม่ได้ ถึงเราจะพูดจน ต า ย เขาก็ไม่รู้เรื่อง
เรายิ่งพูด ก็ยิ่งมีเรื่อง เรายิ่งพูด เขาก็ยิ่งไม่พอใจ ยิ่งอึดอัดรำคาญ ยิ่งโก ร ธเ ก ลี ย ดเรา ปล่อยให้เขา
เป็นไปตามกรรมที่เขาเคยทำไว้เถิด ความเดือดร้อน ความ ฉิ บ ห า ย ที่เขาได้รับ คือ ”ประสบการณ์”
ที่จะสอนเขาเอง ถ้าเขาไม่เจอเอง เขาไม่เดือดร้อน เขาไม่ ฉิ บ ห า ยถึงเราจะบอกเขายังไง เขาก็ไม่มีวันเข้าใจ
เราอย่ายั ดเ ยี ย ด สิ่งที่เราคิดว่าดี ให้แก่คนที่ไม่ต้องการ เพราะนั่นคือ การสร้างความไม่พอใจให้แก่เขา
อย่าลืมว่ากรรมใคร ก็เป็นของคนนั้น อย่ายึดมั่นและจับตาดูผู้อื่น…หลวงพ่อชา สุภัทโธ
การยั ดเ ยี ย ด เ นื้ อที่แสนนุ่มอร่อย ให้แก่ควาย การยั ดเ ยี ย ด ผลไม้ที่หอมหวาน ให้แก่เสือ
การยั ดเ ยี ย ด สิ่งที่เราคิดว่าดี ให้แก่คนที่ไม่ต้องการ
มันเป็นการกระทำของคนโ ง่ เป็นนิสัยของคนที่ไม่เชื่อกฎแห่งกรรม (เชื่อแต่ปาก)
คำว่า “หวังดี” คำว่า “เป็นห่วง” มันเป็นคำข้ออ้างของเรา ที่อยากจะเปลี่ยนพฤติกรรมของเขา ให้ได้ดั่งใจเราใช่ไหม?
ใครมีกรรมแบบไหน เขาย่อมเป็นแบบนั้น ถ้าการสอน การบ่น การด่า มันเปลี่ยนชะตากรรมของคนอื่นได้
คงไม่มีลูกหลานใคร ติ ด ย า ติ ดเ ก ม ส์ ก้ า ว ร้ า ว และเสียคนจริงไหม?
เคยคิดบ้างไหม ทำไมพี่น้องของเราถึงมีนิสัย สั น ด า นไม่เหมือนกัน ทั้งๆ ที่พ่อแม่ก็สอนให้เป็นคนดีเหมือนๆ กัน?
เราดีแต่จัดการคนอื่นให้เป็นดั่งที่เราคิด แต่ไม่เคยจัดการกับความคิดของตนใช่ไหม?
เราฝึกตน สอนตนไม่ได้ เราไปสอนคนอื่นทำไม?
เราควบคุมอารมณ์ของตนไม่ได้ เราไปควบคุมคนอื่นทำไม?
เรายังจัดการตัวเองไม่ได้ เราไปจัดการคนอื่นทำไม?
ถ้าเรา ต า ย เขาก็อยู่กันได้ เราหัดปล่อยวางบ้างได้ไหม?
เราจะให้แตกแยกก่อนใช่ไหม เราถึงจะหยุดจัดการคนอื่น?
“อนาคตของเรา เรายังไม่รู้ว่าจะเป็นแบบไหน เราห่วงอนาคตของคนอื่นทำไม”
ขอบคุณที่มา : ตามรอยพระอรหันต์จี้กง / b i t c o r e t e c h
