อย่าคาดหวังอะไรมาก จากลูกๆ ต่อให้คุณชุบเลี้ยงใครไว้ดูแลคุณยามแก่เฒ่า
เขาก็ต้องวุ่นวายกับการงานและภาระผูกพันต่างๆ เกินกว่าจะเวลามาช่วยเหลือ
ดูแลอะไรคุณได้มากนัก คนอายุเกิน 50 อย่างคุณต้องเลิกเอาสุ ขภา พไปแลกกับ
ความร่ำรวยได้แล้วมีเงินเท่าไรก็ซื้อสุขภาพคืนมาไม่ได้ ดังนั้น.. ตราบใดที่คุณยังมี
ข้าวปลาอ าห า รกินอย่างเพียงพอ มีเงินพอใช้สอยได้ทุกวัน เพียงเท่านี้ก็ดีเหลือหลายแล้ว
อายุเท่านี้แล้ว คุณควรอยู่อย่างเป็นสุข ทุกบ้านต่างก็มีปัญหาของตนเอง อย่ามัวไป
คิดเปรียบเทียบ แก่ งแย่ งแข่งดีกัน ไม่ว่าชื่อเสียง ฐานะในสังคม หรือความก้าวหน้าของเด็กๆ ฯลฯ
สิ่งที่ควรจะแข่งกันจริงๆนั้น คือแข่งกันมีความสุข, มีสุ ขภา พดี และอายุยืนนาน
ส่วนอะไรที่เราเปลี่ยนมันไม่ได้ ก็อย่าไปฝังอกฝังใจให้ป่วยการและทำล า ย
สุ ขภา พตัวเองเลย อายุป่านนี้แล้วก็ยังเปลี่ยนมันไม่ได้เลย หลัง 50 แล้วอย่างนี้..
คุณต้องค้นหาหนทางของคุณเองที่จะสร้างชีวิตที่เป็นอยู่ดีๆ และสุขสดใสขึ้นมาให้ได้
ตราบใดที่มันทำให้คุณอารมณ์ดี คิดถึงแต่สิ่งที่ทำให้ ทำอะไรก็สุขสนุกกับมันอยู่ทุกวัน
นั่นก็หมายความว่าคุณได้ผ่านวันเวลาอย่างเป็นสุขแล้ว ทุกวันที่ผ่านไป คุณจะสูญเสียไป ๑ วัน
แต่ถ้ามันผ่านไปอย่างเป็นสุข วันนั้นคือกำไรชัดๆเลย จิตใจที่ดี จะช่วยรั กษ าโรคภั ยได้
ถ้าจิตใจเป็นสุขโรคก็จะหายเร็วขึ้น แต่ถ้าจิตใจทั้งดีทั้งเป็นสุขด้วยแล้วล่ะก็ ความเจ็ บป่ว ย
จะไม่มีทางมาแผ้วพานได้เลย ด้วยอารมณ์ที่ดีแจ่มใสอยู่เป็นนิจ ออกกำลังกายให้เพียงพอ
อยู่กลางแจ้งบ่อยๆ กินอ าหา รให้ครบหมู่ ได้วิตามินและแร่ธาตุอย่างเพียงพอ เพียงเท่านี้
ก็เชื่อได้แน่นอนว่า ชีวิตที่เป็นสุข อีก 30 หรือ 40 ปี จะเป็นของคุณแน่นอน เหนือสิ่งอื่นใด…
คุณต้องรู้จักบ่มเพาะและเก็บเกี่ยวความสุขดีๆจากการได้อยู่ ได้เที่ยว ได้คุยกับเพื่อนๆ
เพราะเขาเหล่านี้จะช่วยให้คุณรู้สึกเยาว์วัยและมีความหมายอยู่เสมอ ขาดพวกเขาเมื่อใด..
คุณจะต้องรู้สึกสูญเสียอย่างแน่นอน ขอบรรดาสิ่งดีที่สุดจงบังเกิดแก่คุณ
โปรดเผ ยแพ ร่จดหมายน้อยนี้ให้เพื่อนๆที่เกิน 50 ไปแล้ว
และคนอื่นๆที่จะต้องเกิน 50 ในวันใดวันหนึ่งข้างหน้าด้วย…
ขอบคุณที่มา : J e l l y W a l k e r, b i t c o r e t e c h.
